Σκέψεις μετά απο ένα μάθημα στο Πανεπιστήμιο

Στο μάθημα διαδικτυακά περιβάλλοντα μαθησης

τους βαζω την εξης δραστηριότητα (για να εξοικειωθουν με το wiki):
Ξεκινάμε απο τις ομιλιες του Abbas και του Netanyahu στα ηνωμένα έθνη τον μήνα αυτο. Ζητώ να διαλέξουν ποιες ομάδες θα δουλεψουν περισσοτερο με τον ένα λογο και ποιες με τον άλλο. Μοιράζονται. Οι μισές ομάδες αναλαμβάνουν να βρουν κεντρικές θεματικές στην μια ομιλία (πχ διεθνες δικαιο) και οι άλλες στην άλλη (πχ ανθρωπινες ασπιδες). Στην συνέχεια ανεβαζουν στα google docs (ενα για καθε λογο) τις θεματικές τους και επιλέγουμε αριθμο ισο με τον αριθμο των ομάδω για κάθε λογο. Καθε ομάδα αναλαμβάνει να φτιάξει σχετική σελιδα αντλώντας στοιχεια απο το διαδικτυο. Ενας μαθητης φτιάχνει το κεντρικο wiki και κάνει τις συνδέσεις με τις σελιδες. Μετα δοκιμάζουν και το φορυμ που ειναι διαθεσιμο σε κάθε σελιδα. Μεχρι εκει φτασαμε

Τους ρωταω μετά: μάθατε απο αυτη τη διαδικασία; Και στα τρια τμηματα πολυ θετική ανταποκριση του ειδους "ξεστραβωθήκαμε"

ΟΜΩΣ εγω ειμαι που αντιδρω!  Βλέπω οτι κάτι καλο γινεται αλλά μοιάζει να μην μπορώ να το δεχθώ!


Ειναι σαν μέσα μου να γινεται ο εξης διάλογος
Βασιλης 1: Μα μαθαινουν ξεφτια απο εδω κι απο εκει
Βασιλης 2: Ακομα και αν τους έκανες παρουσίαση ενος εξαιρετικου συνθετικου κειμένου  το οποιο θα έπρεπε κάπως να μπορουν να αναπαράγουν τελικά, λίγο αργότερα και εκτος απο λιγους μαθητές μηπως ξέφτια δεν θα έμεναν πάλι;
Βασιλης 1: Ομως μπορει ο καθένας να κρατά απο εκει το κοντό του και το μακρυ του. Να παιρνει μια αποψη και να νομιζει οτι ειναι η τελευταία λέξη
Βασιλης 2: Μα το ιδιο δεν γινεται και οταν διδασκεις. Δεν παρανοουν, δεν "πιάνονται" απο αυτο ή εκεινου που ειπες και το καταλαβαίνουν όπως το καταλαβαίνουν;
Βασιλης 1: Ομως εγω έκανα το χρέος μου τοτε. Τους έχω πει το σωστότερο που μπορώ
Βασιλης 2: Και ποιος νοιάζεται αν έκανες το χρέος σου; Εισαι σαν το γονιο που θελει "να τα έχει πει!" και δεν τον απασχολει η αποτελεσματικοτητα της πολιτικής που ακολουθεί
Βασιλης 1: Κοιτα, καταλαβαίνω τη σημασία του να επεξεργαστεί κανεις αυτα που μελετά. Το βλέπω αυτο να γινεται σεκάποιο βαθμό στο wiki. Ομως το να υπάρχει μια μαζεμένη παρουσίαση απο κάποιος ειδικο, μια παρουσίαση που θα την ακολουθήσουν "στενα" που θα μάθουν τον τρόπο της, θα τον μιμηθουν, μου μοιάζει κάτι που δεν μπορουν να αναπαράγουν μόνοι τους. Επιτελους ο άλλος ή η άλλη ειναι άνθρωποι με πολυ καλυτερο χειρισμο του λογου και εμπειρία στο να παρουσιαζουν θέσεις με επιχειρήματα. Δεν μπορει το απλο "ψωνισμα" ιδεων να ειναι ισοδυναμο με την προσεκτική μελέτη τέτοιων ποιοτικών κειμένων!

Ειναι και κάτι άλλο. Μοιάζει σαν μέσα μου να υπάρχει κάτι που έρχεται απο πολυ παλιά, ισως και απο τις πρώτες τάξεις του Δημοτικου που να λεει οτι "μάθηση ειναι κάποιο κειμενο", ισως τα πρωτα κειμενα που συναντά κανεις στο σχολείο και που πρωτοοριζουν "το μάθημα"

Τι νοημα να βγάλω απο όλα αυτα; Λοιπον σκέφτομαι οτι η επεξεργασία που μπορει κανεις να πετυχει με τη δικη του προσπάθεια και συμμετοχή σε κοινη δουλειά ισως χρειάζεται να εναλλαχθει και με πολυ καλοφτιαγμένα κειμενα απο ειδικους τα οποια μπορουν να αναλυθουν πολυ πιο αποτελεσματικα όταν έχει προηγηθει μια αξιόλογη προεργασία. (Αν και πάλι σκέφτομαι οτι τα κειμενα αυτα ειναι γραμμένα μέσα σε κάποιες ακαδημαικές παραδοσεις και αναρωτιέμαι πώς οι μαθητές "θα πιάσουν το νοημα των παραδοσεων αυτων" χωρις να ξεφυγουμε σε κάτι πολυ προχωρημένο για την υποχρεωτική εκπαιδευση -αν σκεφτω περα απο το Πανεπιστήμιο)

Ισως ειναι καλη η ιδεα η εναλλαγή της προσωπικής επεξεργασίας και ομαδικής συνθεσης και καθοδηγησης απο τον εκπαιδευτικο με την εξέταση παραδειγματικών κειμενων πολυ υψηλής ποιοτητας και μετα πάλι "ξανοιγματα" (γιατι τελικά φτάνουμε θέλοντας και μη στην περιοχή του αβεβαιου, της εκτιμησης, της διαφορετικοτητας, των διαφορετικών επιλογών ζωής)

Ακομα το σκέφτομαι