Changeux και Ricoeur 2

Changeux: Experience shows that nothing is achieved where consensus is the aim. In fact there is often a third way. Innovation and creativity maqke it possible to find solutions that are not merely the least of several evils but that actual represent and advance.

O Changeux μιλάει για τις εμπειριες του ως προεδρος της επιτροπής Βιοηθικής στη Γαλλία, για ένα διάστημα. Τι καταλαβαίνω; Οτι στρεφόμενοι βαθια μέσα στις παραδοσεις τους (πολυ διαφορετικές) τα μελη ειναι σε θέση να βρουν κοινους δρομους.

Ποια ειναι η πηγη ομως των "κοινωνδρομων", που κανένας δεν θα μπορουσε να εξασφαλισει εκ των προτέρων; Δεν ειναι αυτο που περιγράφει εδω ενα μυστηριο εμπειρικά διαπιστωμένο;

Σκέφτομαι αυτο που λένε για εμάς: οτι δεν έχουμε κουλτουρα συνεργασιών και συμφωνιών.
Μήπως ειναι αυτο συνέπεια του οτι δενκάνουμε αυτο που περιγράφεται εδω; Του οτι δεν στρεφομαστε σε βάθος σε αυτο που φέρνουμε, δεν εμπιστευόμαστε την πηγή του, αλλά προσπαθουμε να διαχειριστουμε καταστάσεις με "λογικο" τρόπο και καταλήγουμε σε παροδικές συμφωνίες χωρίς βάθος χρονου και χωρις βάθος δικής μας δέσμευσης.

Ειναι το φταίξιμο γι αυτο μονο δικο μας; Ποσο συχνά καλουμαστε να πάρουμε αποφάσεις τη στιγμη που ενα εξωτερικο περιβάλλον έχει ηδη αποφασίσει για εμάς; Πόσο συχνά ένα εξωτερικο περιβάλλο "δωροδοκει" τους συμμετέχοντες σε ενα εθνικο διαλογο να μπουν με ανειλικρινή διάθεση; Εχουμε εμεις τη δυνατότητα να "τρέξουμε" αυτες τις διαδικασιες μέσα απο τις οποιες θα αποκτήσουμε κουλτουρα συνεργασίας ή μας ζητουν καποια πράγματα και μετα μας στερουν τα μέσα για να μπορεσουμε να τα υλοποιήσουμε;