Μια συνδεση απο το παρελθόν

Την περασμένη Κυριακή γιορτάσαμε τη μνήμη του Γρηγορίου Παλαμά (Κυριακή της 2ης Εβδομάδας της Νηστείας). Ο Άγιος ήταν φίλος του Ιωάννη Κατακουζινού και μάλιστα έγινε επίσκοπος Θεσσαλονίκης το 1347, οταν ο Κατακουζινός γίνεται αυτοκράτορας στο Βυζάντιο.

Ο Ιωάννης Κατακουζινος και ο γιός του Μανουήλ (δεσπότης του Μιστρά) από ό,τι φαινεται (κατα τον Φαλμεράιερ τουλάχιστον http://www.albanianhistory.net/texts19_1/AH1836.html) ήταν αυτοι που μεσολάβησαν ώστε αρκετοι Αλβανοι να περάσουν απο τη Στερεά Ελλάδα στην Πελλοπόνησο, ως υποστηρικτές τους (1349 βλέπω να συνοδευουν τον Μανουήλ στο Μιστρά). Ειναι μια δυσκολη εποχη με την Βυζαντινή αυτοκρατορια να έχει διαλυθει και φράγκους σε διάφορα σημεία της Πελλοπονήσου. Κάπου εκει ξεκινά η έντονη παρουσία των Αλβανών στην Πελλοπόνησο που συνεχίζει μετά και κάποτε καταλήγει στα αλβανόφωνα μέρη της Πελλοπονήσου και σε ένα μικρο χωριό της ορεινής Κορινθίας, τη Λαυκα, απο όπου κατα το μισό κατάγομαι και εγω.

Να λοιπον μια προσωπική σύνδεση με τον Άγιο, μέσω του Ιωάννη Κατακουζινου (ως "κοινου γνωστού") που πάει πισω 700 χρονια.(Ο Κατακουζινος περάτωσε τη ζωη του ως μοναχός)

Που φερνει στο νου και το γνωστο ποιημα του Καβάφη
Ιωάννης Κατακουζινός υπερισχύει
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=45&cat=1